Τις περισσότερες φορές ο τοκετός στον σκύλο εξελίσσεται κανονικά και δεν χρειάζεται την παρέμβασή μας . καλό όμως θα είναι να βρισκόμαστε εκεί, όχι μόνο για να επέμβουμε αν κάτι δεν πάει καλά ,αλλά και για να ηρεμήσουμε και να ενθαρρύνουμε την μητέρα. Ράτσες σκύλων που είναι πιθανόν να χρειαστούν καισαρική, οπότε και την παρέμβαση κτηνιάτρου, είναι : English bulldog, Pug, διάφορα είδη μεγαλόσωμων mastiff όπως Dog de Bordeaux,κ.α.
Δώδεκα ώρες πριν την έναρξη του τοκετού, παρατηρείται πτώση της θερμοκρασίας του σώματος κάτω από τους 38 βαθμούς Κελσίου. Κανονικά η επίτοκος θα σταματήσει να τρώει ένα εικοσιτετράωρο πριν τη γέννα. Συνήθως γίνεται ανήσυχη και αρχίζει να «τακτοποιεί» τη φωλιά της. Κάποιες φορές μπορεί να παρατηρηθεί και ναυτία.
Κάποια στιγμή αρχίζουν οι πρώτες συσπάσεις, όπου ώρα με την ώρα γίνονται εντονότερες. Κάποια ζώα προτιμούν να κινούνται κατά την διάρκεια αυτής της φάσης. Αυτό είναι θεμιτό και θα πρέπει να ενθαρρύνουμε ήρεμα τη μητέρα. Όταν το κάθε κουτάβι εξέρχεται, είναι καλυμμένο με τον σάκο του. φυσιολογικά η μητέρα θα φάει τον υμένα και τον ομφάλιο λώρο και θα καθαρίσει το μικρό γλύφοντας το. Αν δεν κάνει κάτι τέτοιο μόνη της , θα πρέπει να σκίσουμε το σάκο μόνοι μας, ώστε το κουτάβι, να μπορέσει να ανασάνει. Στη συνέχεια θα πρέπει να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο σε απόσταση 2 εκ. από την κοιλιά του ζώου και αν είναι δυνατόν να τον δέσουμε κοντά στην κοιλιά του με αποστειρωμένη κλωστή.
Τα κουτάβια μπορεί να γεννιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, κάθε λίγα λεπτά ή και με διαφορά ωρών. Μόλις η μητέρα καθαρίσει το νεογέννητο, πρέπει να το ενθαρρύνουμε να θηλάσει το συντομότερο δυνατόν, ακόμη κι αν δεν έχει τελειώσει ο τοκετός. Καλό θα είναι τις πρώτες ώρες να προσέξουμε την μητέρα, να μην πατήσει τα κουτάβια καθώς αυτή είναι εξαντλημένη από τον τοκετό.